مدیر مركز درمان ناباروری ابن سینا مطرح كرد
انتقاد از روش اجرای پکیج حمایتی بیمه سلامت از درمان زوج های نابارور
به گزارش آقای هویج مدیر مرکز درمان ناباروری ابن سینا با انتقاد از روش اجرای پکیج حمایتی بیمه سلامت از درمان زوج های نابارور، بازبینی در چگونگی اعمال این حمایت ها را خواهان شد و اظهار داشت: ما بعنوان جهاد دانشگاهی برای همکاری با بیمه اعلام آمادگی کردیم و می دانیم این سیاست در کشور فراگیر نخواهد شد مگر اینکه سازمان های بیمه این مورد را بازبینی کنند و به هر زوج نابارور یک پکیج حمایتی تعیین شده را بدون بروکراسی ارائه دهند.
به گزارش آقای هویج به نقل از ایسنا، دکتر علی صادقی تبار در نشست خبری کمپین پشتیبانی از زوجین نابارور که به مناسبت روز جمعیت برگزار شد، اظهار داشت: در مرکز خود شاهد بودیم افرادی طی سالهای قبل از روش های اشتباه درمانی بهره برده بودند و زمان زیادی از عمر خودرا برای مسیرهای اشتباه گذاشته بودند و زمانی مراجعه می کردند که دیر هنگام بود ولی امروزه این خطاها کم شده است.
وی اضافه کرد: ما در کشور خود با دو هدف اصلی، زوجین نابارور را درمان می نماییم. اول این که خانواده های ایرانی شایستگی دارند که با آرامش و امید در کانون های گرم خانواده زندگی کنند و جوانان حق دارند که این مشکلی که گریبانگیر ۲۵ درصد زوجین است را رفع نماییم. در بعد دوم مبحث جمعیت بسیار مهم می باشد. جمعیت در بعضی کشورها با پذیرش مهاجران جدید ترمیم می شود و در بعضی کشورها مثل ما باتوجه به تولید جمعیت و ایجاد امکانات می تواند ترمیم شود. در کشور ما با جمعیت ۸۴ میلیون نفری که دغدغه آینده را داریم، می بایست به مبحث جمعیت به درستی دقت کنیم.
او اشاره کرد: سالیان زیادی است که وزارت بهداشت مجری توزیع بودجه ای است که مجلس شورای اسلامی تصویب کرده است تا در زمینه درمان زوجین نابارور هزینه شود و پس از چند سال این اقدامی که اثربخشی اش نامناسب تلقی شده است، به بیمه ها واگذار شد؛ اما دو سال است که هنوز از این بودجه ها به خوبی راندمان نمی گردد. سیاستگذاری دراین زمینه به عهده مرکز پژوهش های مجلس است که بودجه را تصویب می کند و از نهادهای دست اندرکار دعوت می کند تا بیاناتی داشته باشند که در این جهت از جهاد دانشگاهی هم بعنوان یکی از مولفه های مهم که خدمات درمان ناباروری عرضه می دهند بطور ثابت دعوت می کند تا در کنار سایر ارکان پیرامون بودجه پشتیبانی از زوجین نابارور تصمیم گیری کنند. هم اکنون دوسال است که سازمان بیمه سلامت دراین زمینه وظیفه توزیع بودجه را دارد و نکته این است که سازمان های بیمه پایه سهم تعرفه دولتی را تا ۷۰ درصد تحت پوشش قرار می دهند؛ یعنی مقرر است اگر بیماری به سازمانی رجوع کرد که طرف قرارداد این سازمان بیمه است، بسته به حجم خدماتی که می گیرد ۷۰درصد تعرفه دولتی را این سازمان تامین کند. پس اگر مقرر است این بودجه به این شیوه هزینه شود نیاز به اسناد داریم اما بودجه ای که در سال ۱۴۰۰ به این حوزه اختصاص داده شده است معادل ۷میلیون تومان به ازای هر سیکل درمان ناباروری بوده است.
وی اضافه کرد: این یعنی دیگر مهم نیست که بیمار چقدر دارو مصرف کرده یا چه خدمتی گرفته است. این بیمار مقرر است پکیج ۷ میلیون تومانی دریافت کند؛ بروکراسی که حالا خود سازمان های بیمه به آن گرفتار شده و ما را هم با چالش مواجه کرده اند. ما مجبوریم اسناد تهیه نماییم و چون این کار یک کار گروهی است بسیار زمان بر است؛ چونکه می بایست بیش از ۸ تا ۱۱ متخصص که در روند درمانی این افراد قرار داشتند، مستنداتی تولید کنند که گاهی زمان بر هم می شود. این پکیج، زمانی معنا می گیرد که قرار باشد ۷۰ درصد پولش را پرداخت کنید اما وقتی مقرر است ۷ میلیون پکیج دهید، دیگر لازم نیست اسناد وجود داشته باشد. پیشنهاد خام طرحی که امروز در بیمه سلامت ایران اجرا می شود را ما به مرکز پژوهش های مجلس داده ایم تا فارغ از اینکه یک زوج چه خدمتی می گیرد یک بسته حمایتی به او بدهید که با ۷میلیون بسته حمایتی خدمت دریافت کند؛ درحالیکه حالا این سرویس دارد به گونه ای اجرا می شود که نیازمند عرضه سند است و تا سند عرضه ندهد، پولی نمی گیرد و این اتفاق در شرایطی رخ می دهد که برخی زوجین ممکنست تا ۲۰ میلیون تومان هزینه کرده باشند، آیا بیمه ۱۴ میلیون تومان پرداخت می کند؟
صادقی تبار بیان کرد: به عبارتی پیش بینی من این است که اگر این پروسه امروز به درستی اجرا نشود، بازهم باردیگر نمایندگان مجلس به این نتیجه خواهند رسید که بیمه سلامت هم نتوانسته است از این بودجه به درستی استفاده نماید. ما پیشنهاد کردیم که جهاد دانشگاهی آمادگی دارد با ایجاد صندوقی این بودجه را امانی در آن صندوق قرار دهد و به کلیه مراکز درمان ناباروی عمومی، خصوصی و غیردولتی بدهد و هر بیماری که رجوع کرد در یک سامانه با کد ملی و مدارک هویتی شناسایی شود تا این بودجه را برای درمان دریافت کند. هزینه درمان ناباروری در کشور به هزینه ارز وابسته است و ما مجبور هستیم نقدا پرداخت نماییم و هیچ شرکتی حاضر نیست با ارز آزاد تجهیزات وارد کند و سه ماه بعد پول آنرا بگیرد.
وی اضافه کرد: ما بعنوان جهاد دانشگاهی پیش رو بودیم و گفتیم حاضریم با بیمه همکاری نماییم، اما می دانیم این سیاست در کشور فراگیر نخواهد شد مگر اینکه سازمان های بیمه این مساله را بازبینی کنند و به هر زوج نابارور یک پکیج حمایتی تعیین شده را بدون بروکراسی بدهند.
او افزود: آماری که نماینده ریاست جمهوری در جلسه مرکز تحقیقات عرضه می داد حاکی از آن بود که از ۱۰۰ درصد بودجه ای که مجلس در سال ۹۸ مختص کرده است، فقط ۱۵ درصد به دست زوجین رسیده و ۸۵ درصد صرف منابع و مصارف دیگر شده است.
صادقی تبار اشاره کرد: درمان ناباروری شامل جزءهای متفاوتی است که هزینه هایی متناسب با فرد دارد. بودجه ای که برای درمان ناباروری درنظر گرفته شده است بنا بر این است که به دست زوجین برسد. مجلس با تعیین بودجه ای که کرده است به ازای هر سیکل درمان حدود ۷ میلیون( ۶ میلیون و ۹۰۰) در سال ۱۴۰۰ و در بخش دولتی یک میلیون و ۹۰۰ هزار تومان حمایت تعیین کرده است ولی بیمه ها شناسنامه خدمت می خواهند که اسامی این خدمات با توجه به این که تازه این وظیفه به آنها محول شده است با عجله تدوین شده است. یعنی کلیه خدماتی که ممکنست برای یک زوج نابارور لازم باشد را در یک جدول آورده اند؛ در حالی که برخی خدمات برای زوجین لازم نیست. باید این پروسه تسهیل شود. فقط هزینه اتاق عمل این بیماران در ارزان ترین مراکز مانند جهاد دانشگاهی در سال قبل ۷ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان بوده است که در بعضی مراکز خصوصی این هزینه تا ۱۴ میلیون تومان متفاوت می باشد.
وی اضافه کرد: هم اکنون در سازمان های طرف قرارداد بیمه هنوز شرایط به اینگونه است که بیمار می آید خدمات دریافت می کند و هزینه می پردازد و سپس از ما سند می گیرد تا برود آن مبلغ را از بیمه بگیرد. امیدواریم با تسهیل این پروسه دیگر آن ۷ میلیون را بیمار از جیب ندهد بلکه مستقیما به مراکز درمان ناباروری بدهند تا بیمار فقط مابه التفاوت را پرداخت کند.
او با اشاره به این که از ۱۰۰ درصد بودجه ای که مجلس در سال ۹۸ به درمان ناباروری مختص کرده است، فقط ۱۵ درصد به دست زوجین رسیده و ۸۵ درصد صرف منابع و مصارف و هزینه های عمرانی شده است، اظهار داشت: آن زمان مبلغ بودجه ۲۰۰ میلیارد تومان بود که در اختیار وزارت بهداشت بود. بودجه بهداشت و درمان کشور در سال ۱۴۰۱ بیش از ۷۰ هزار میلیارد تومان بود. بودجه درمان ناباروری در سال ۱۴۰۰، ۷۰۰ میلیارد تومان بود که در اختیار سازمان بیمه سلامت قرار گرفت و چون با تأخیر این بودجه را گرفته است، به خوبی استفاده نشده است.
وی اضافه کرد: هزینه درمان در کشور ما ارزان است. در مقام مقایسه همین خدماتی که ما با این تجهیزات در مرکز ابن سینا عرضه می دهیم در کشورهای دیگر بسیار بالاتر است؛ مثلاً در اروپا این خدمت حدود ۱۰ هزار یورو هزینه دارد یا در انگلستان ۱۰ هزار پوند قیمت این خدمت است، اما در ایران این ارقام در مقایسه با سایر کشورها اندک است.
منبع: mrhavij.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب