آقای محترم! گریه کن
آقای هویج: «مرد که گریه نمیکنه»، «مرد باید قوی باشه»، «مرد نباید درخواست کمک کنه» و جملات مشابه این هنوز هم در فرهنگ خیلی از خانواده ها پرکاربرد است؛ جمله هایی که با روح و روان پسربچه هایی که بعدها مرد می شوند، بازی خطرناکی می کند.
از گذشته کلیشه هایی درباره «مردبودن» وجود داشته که مردان را تامین کننده، کنترل کننده و موجودی «همیشه قوی» معرفی کرده و تجربه نشان داده که این کلیشه ها لزوما برای مردان سازنده نبوده است.
افرادی که در نهایت به درک مفاهیمی همچون «اتکا به خود»، «کنترل» و «اجتناب از هر عملی که زنانه تلقی می شود»، دست پیدا می کنند اغلب برای بازگوکردن احساسات و کمک گرفتن از دیگران با مشکل روبه رو می شوند و به همین علت می بینیم که خیلی از مردان در مقابل کمک گرفتن از مشاور، روانشناس یا حتی مراجعه به پزشک، از خود مقاومت نشان می دهند.
دکتر محمدرضا ایمانی – روانشناس - در این زمینه به ایسنا می گوید: «سلامت روانی و توجه به فاکتورهای آن برای بهبود کیفیت زندگی، یک اصل و ضرورت جدی است. در سلامت روانی از دو بعد شناختی - عاطفی و نگرش نسبت به نشانه های بدنی، مطالبی مورد ارزیابی قرار می گیرد که با دریافت بازخوردهای آن می توان دریافت که سطح سلامت روانی در هر فرد و در هر شاخص به چه میزان است و آیا سطح استانداردی دارد یا نه.»
وی ادامه می دهد: «در بُعد عاطفی شاخص هایی همچون غمگینی، بدبینی، احساس شکست، فقدان لذت، نارضایتی از خود، تفکرات خودکشی، فقدان علاقه، بی ارزشی و فقدان علاقه جنسی مورد بررسی قرار می گیرد. همین طور احساس گناه، احساس های تنبیه، خودانتقادی، گریه کردن، بیقراری، بی تصمیمی، فقدان انرژی، تغییرات در الگوی خواب، تحریک پذیری، بی اشتهایی، دشواری در تمرکز و خستگی پذیری از شاخص ها و نشانه های بدنی سلامت روانی است.»
ایمانی می گوید: «ما پس از طلاق با این واقعه مواجهیم که مردان در خودکشی و مشکلات روحی و روانی بسیار لطمه پذیرترند و زمانی که این مسائل مورد توجه قرار نمی گیرد، خیلی از چالش های ثانویه پدیدار می شود. اما اگر این مسائل واکاوی شوند و به افراد آموزش دهیم که روش درست را در پیش بگیرند، با این عوارض روبه رو نمی شوند.»
این روانشناس با اعلان اینکه تعداد بانوانی که به ما مراجعه می کنند بیشتر از مردان است، توضیح می دهد: «یکی از خصوصیات بارز زنان، توجه به تمام اجزای زندگی است و می توان گفت این توجه کردن ناشی از توجه به خانواده شان می شود. زنان به فاکتورهای سلامت - چه جسمانی و چه روانی - توجه بیشتری نشان می دهند. اما نباید فراموش کرد در ابعاد روانی واکنش هایی که به محیط پیرامونی ما برمی گردد، زنان پذیرش بیشتری برای مراجعه به مشاوره و روانشناس دارند و سازگاری و موفقیت در زندگی برای آنان اهمیت بیشتری پیدا می کند. واکنش هایی که در جامعه ما به لحاظ تاریخی برای مراجعه به مشاور و روانشناس وجود دارد سبب شده مردان پذیرش سخت تری داشته باشند. مگر این که مردان گرفتار چالش های عمیق شوند و بدنبال رفع آن باشند. متاسفانه مردان این رفتار را ادامه می دهند تا به بن بست برسند و بعد به فکر ایجاد تغییرات می افتند که در چنین شرایطی تغییرات خیلی مشکل می شود. توجه کردن به سلامت جسمی هم باز در مردان کمتر است و باتوجه به مشاهدات، اغلب مردان زمانی به پزشک مراجعه می کنند که خواهر، همسر یا مادر برایشان از پزشک وقت گرفته است! مراجعه زنان به پزشک برای سلامت جسمانی هم بیشتر از مردان است بنا بر این می بینیم که در شاخص طول عمر و امید به زندگی هم زنان وضعیت بهتری نسبت به مردان دارند.»
او یادآور می شود: «با افزایش میزان استرس و اضطراب، با روان پریشی ها روبه روییم که مختص ایران هم نیست بلکه کشورهای دیگر هم با آن مواجهند. وقتی بار اقتصادی یک خانواده روی دوش مرد است و با مشکل مواجه می شود قاعدتا با استرس ها و ناراحتی های بسیاری روبه رو خواهد شد. بروز استرس در زنان و مردان متفاوت می باشد و ما شاهد اضطراب و استرس بیشتری در خانم ها هستیم بدین سبب که بسیار حساس تر و نکته سنج ترند اما در مردان شکل متفاوتی دارد و زمانی که گرفتار استرس و اضطراب می شوند بطور معمول دو نوع رفتار دارند؛ یا برونگرا هستند که با نزاع، درگیری، همسرآزاری و کودک آزاری همراه می شود یا درونگرا هستند و گرفتار بی قراری و بی خوابی می شوند و در پروسه بعدی دست به خودکشی می زنند.»
این روانشناس معتقد است: «تا باورداشت های فکری و ذهنی ما در جامعه تغییر نکند و مردان به خودشان توجه نکنند، اتفاق مثبتی نمی افتد.»
منبع: mrhavij.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب