مشكلات تحصیل در یكی از گران ترین رشته های علوم پزشكی؛
ازنگرانی تاثیرتحریم ها در تهیه تجهیزات دندانپزشكی تا دغدغه تحصیل در كنار دانشجویان پولی
به گزارش آقای هویج تحصیل در رشته های علوم پزشكی بخصوص دندانپزشكی جزو تحصیلات پرهزینه به حساب می آید، رشته ای كه علیرغم آنكه فارغ التحصیلان آن كمتر ازسایرین دغدغه اشتغال خواهند داشت، اما در طول دوران تحصیل با مشكلاتی حدودا منحصر به فرد مواجهند.مشكلاتی كه در صورت كم توجهی می تواند در دراز مدت بر سلامت آحاد جامعه اثرگذار باشد.
به گزارش آقای هویج به نقل از ایسنا، در سال ۱۳۶۰ با تصویب «قانون تربیت بهداشت كار دهان و دندان به منظور گسترش خدمات درمانی و بهداشتی در روستاها» وارد مرحلهٔ تازه ای شد و در حدود ۶۰۰۰ بهداشت كار دهان و دندان با تعهد ارائهٔ خدمت ۶ ساله در مناطق روستایی و محروم تربیت و جذب شدند. این افراد بعد از طی این دوره و پشت سر گذاشتن یك آزمون می توانستند وارد دوره پزشكی دندانپزشكی شوند. ۲۳ فروردین ماه روز تصویب این قانون در مجلس شورای اسلامی بنام "روز دندانپزشك" نامگذاری شد.
در كشور ما رشته دندانپزشكی بعنوان رشته ای لوكس شناخته شده است و این تصور وجود دارد كه دانشجویان دندانپزشكی از طبقه مرفه هستند، این در حالیست كه كمتر كسی از مشكلات و زحمات این دانشجویان خبر دارد، در واقع نامگذاری این روز فرصتی است كه مدیران عرصه آموزش پزشكی و بهداشت و درمان كشور به دغدغه های دندانپزشكان و دانشجویان این رشته گوش دهند و با ایجاد سیاست ها و راهكارهایی در جهت حل آن اقدام نمایند.
خبرنگار ایسنا به مناسبت "روز دندانپزشك" به میان دانشجویان این رشته و دندانپزشكان آینده رفته و دغدغه های آنها را جویا شده است.
"مریم سبحانی" دانشجوی ترم ۸ دندانپزشكی، با اشاره به اینكه این رشته، رشته «تمییز» ی نیست، می گوید: پس از سختی های دوران كنكور و شب بیداری ها، باورود به دانشگاه و بخصوص این رشته، گذراندن درس های سنگین و انتظارات اساتید شروع می شود. این رشته جدا از درس های نظریه سخت، درس های عملی فرا تر از تصور هم دارد، درس هایی مثل پروتز كه دانشجو با گچ سرو كار دارد. حتی موقعیت هایی پیش می آید كه هنگام كار كردن با شعله این احتمال وجود دارد كه دست و یا بخش هایی از بدن دانشجو گرفتار سوختگی شود، واقعیت این است كه هر چه جلو تر می رویم سختی ها بیشتر می شوند و ترم به ترم كار ما سنگین تر می شود.
وی در ادامه می گوید: یكی از نكات قابل توجه این است كه دانشجویان با رتبه و امتیازات مختلف وارد دانشگاه می شوند اما هنگام فارغ التحصیلی به لحاظ مهارت آموزی همه شبیه هم هستند، در صورتی كه به نظر من خیلی خوب می شود اگر محیط دانشگاه و برنامه ریزی ها به صورتی باشد كه علاوه بر درس، به كارها و استعدادهای دیگر هم توجه گردد و به جای تربیت دندانپزشك تك بعدی، دندانپزشكی با قدرت مدیریت، نویسندگی و دیگر هنرها تربیت شود. جامعه ما افراد كاربلدی می خواهد كه در كنار یك رشته تحصیلی، مهارتی های دیگر هم داشته باشند. خیلی از دانشجویان به خاطر كنكور استعدادهای خویش را كنار گذاشتند كاش این اجازه بروز استعدادها در دانشگاه ها داده شود.
این دانشجوی دندان پزشكی دانشگاه شهید بهشتی یكی دیگر از مشكلات این رشته را ورود برخی از دانشجویانی می داند كه به اندازه بقیه زحمت نكشیده اند و صرفاً به علت وضعیت مالی مناسب به آنها اجازه داده می شود در دانشگاه های خوب تحصیل كنند.
وی افزود: بعنوان مثال دانشجویان بین الملل هزینه سنگینی را هر سال پرداخت می كنند و به ازای این كه با پرداخت شهریه سنگین در دانشكده ما درس می خوانند، گزینشی متفاوت با ما دارند حتی اساتید هم متوجه تفاوت علمی برخی از آنها با بقیه می شوند، نتیجه این كار می شود خروج دندانپزشكی كه مهارت كافی ندارد و از لحاظ نظریه هم ضعیف است. این كار در دراز مدت اعتبار دانشگاه و بقیه دانشجو ها را زیر سوال می برد.
"سبحانی" در انتها صحبت هایش می گوید: دانشجویان از ترم ۷ و ۸ به بعد با همكاری اساتید آغاز به نوشتن رساله می كنند، اغلب رساله ها در رشته ما به جایی نمی رسد و در كتابخانه دانشگاه خاك می خورد. اگر اساتید كه دید فراتری دارند در دانشكده ما و بقیه دانشكده ها با همفكری، مشكلات اساسی كشور را پیدا كنند و قسمت های مختلف این مشكلات را در چارچوب موضوعات رساله به دانشجویان پیشنهاد بدهند، اساساً رساله های مفیدتری و مثمرثمر تری، خواهیم داشت. زحمت دانشجویان هدر نمی رود و هدف های كوتاه آنها به یك هدف بزرگ منتهی می شود.
"علیرضا افضلان" دانشجوی ترم ۹ دندانپزشكی هم با اشاره به دیدگاه مردم نسبت به این رشته می گوید: زمانی كه دیگران متوجه می شوند مادر چه رشته ای تحصیل می نماییم، به شكلی در مراودات رفتارشان عوض می شود و گمان می كنند ما حساب بانكی خیلی قوی داریم. اما واقعیت این گونه نیست و ما هم در همین كشور، بدون پشتوانه قوی مالی و با همین دریافتی ها و مخارج زندگی می نماییم، از جانب دیگر هزینه های تحصیل در رشته دندان پزشكی بسیار بالاست ما از ترم ۴ به بعد باید وسایل را تهیه نماییم، با اینكه دانشكده مواد را در اختیار می گذارد ولی هر ترم مبلغ هنگفتی را برای تهیه وسایلی مثل فرز، فایل و غیره صرف می نماییم.
این دانشجوی دندان پزشكی یكی از اشكالات حال حاضر را جای خالی رشته های حد واسط مثل بهداشت كار دهان و دندان می داند و می گوید: تعداد دندانپزشكان در كشور در حال افزایش می باشد و از طرفی در مناطق محروم نیاز به افرادی داریم كه خدمات سطح اول دندانپزشكی مثل پر كردن دندان، آموزش بهداشت و غیره را انجام دهند، راهكار مسئولان ما برای این كار تربیت دندان پزشك است درحالی كه در واقعیت، دندانپزشكی كه هفت سال درس خوانده است خیلی كم حاضر به انجام اینگونه فعالیت ها می شود. این مشكلی است كه بزرگان این رشته را درگیر كرده است باآنكه در دانشكده های مختلف ایده های مختلف مطرح می شود ولی جای دندانپزشك و كسانی كه خدمات دهان و دندان ارائه نمایند در مناطق محروم خالی است. این در شرایطی است كه در كشورهای دیگر رشته های حد واسطی تعریف می كنند تا این اتفاقات كمرنگ شود.
وی اعتقاد دارد به علت اینكه آموزش درست و به موقع داده نمی گردد مردم موقع درد به دندان پزشك رجوع می كنند و در مناطق مختلف كشور به خاطر هزینه بالای دندان پزشكی كشیدن دندان كه آخرین مرحله است را در نخستین مراحل درمان انجام می دهند چون از نظر بیمار مطلوب تر است. در حالیكه اگر یك رویكرد پیشگیرانه و آموزش بهداشت داشته باشیم این رویكرد سبب كاهش پوسیدگی دندان در كشور می شود، همانطور كه برای كودكان، سنینی برای واكسن مشخص می كنند باید برای ویزیت دندانپزشك و آموزش بهداشت هم این امر صورت گیرد.
"افضلان" در ادامه می گوید: ما متخصص های خیلی خوبی در كشور داریم اما از نظر سرانه های بهداشتی نسبت به كشورهای دیگر خیلی جای كار داریم، چونكه رویكرد ما رویكرد درمان محور است، مگر ما چقدر متخصص می توانیم تربیت نماییم كه به همه بیماران مشاوره دهند.
این دانشجوی دندانپزشكی با اشاره به اینكه اغلب دانشگاه های ما از لحاظ امكانات و اساتید سطح بالایی دارند می گوید: اساتید ما رتبه علمی بالایی دارند اما از نظر تكنولوژی های دندانپزشكی و ساخت پروتزهای دندانی (كه عمدتاً وارداتی هستند) كه شامل مواد، تجهیزات و روش های نوین می شود در مقایسه با كشورهای خارجی مشكلاتی داریم در نتیجه كیفیت كاری كه در ایران انجام می شود برابر با كشورهای خارجی نیست.
از نظر تكنولوژی هایی كه به ایران وارد می شود هم ضعف داریم ولی در فرآیند، روش تدریس و حتی جراحی پیچیده فك و صورت خیلی جلو تر از سایر كشورهای منطقه یا آسیا كار انجام می دهیم.
وی به سوالی در خصوص تأثیر تحریم ها بر این رشته اینگونه پاسخ می دهد: بخش عمده ای از تجهیزات دندانپزشكی كه در ایران استفاده می شود وارداتی است این تحریم ها سبب محدود شدن و درنتیجه گران تر وسایل مورد نیاز دانشجویان شده است. پیش از گران شدن دلار توجهی به تولید كردن این تجهیزات نمی شد، دانشجوهای زیادی هم بودند كه برای طراحی و تولید این تجهیزات در داخل كشور تمایل داشتند ولی مسئولان امر دلیلی برای این كار نمی دانستند، امیدواریم حال كه در شرایط تحریم قرار گرفته ایم این تحریم ها سبب شود به سمت ساخت تجهیزات دندانپزشكی در كشور حركت نماییم.
"افضلان" در انتها با اشاره به اینكه دانشجویان تفكر خطی دارند اظهار داشت: دانشجویان در دبیرستان برای كنكور تلاش می كنند تا رشته خوب در دانشگاه قبول شوند پس از دانشگاه هم تلاش می كنند خوب درس بخوانند و تا در رشته تحصیلی بهترین شوند و پس از آن مطب بزنند جای پژوهش، تولید و پیشرفت علم در این تفكر كجاست؟ شاید لازم باشد كه پوشه ای در ذهن دانشجو ها باز شود كه به تولیدات داخلی و پژوهش بیشتر فكر كنند.
"نادر. ر" دانشجوی ترم دوم دندانپزشكی دانشگاه تهران هم یكی از اشكالات تحصیل در این رشته را دسترسی به تجهیزات به روز و داشتن با آخرین تكنولوژی های روز دنیا می داند و اعتقاد دارد علیرغم اینكه دانشگاه ما دانشگاه سطح اولی است و تمام تلاش خویش را برای به روز رسانی تجهیزات و منابع لازم انجام می دهد اما بخاطر اعمال تحریم ها، شرایط مطلوب نمی باشد.
این دانشجو یكی دیگر از مسائل این رشته را ورود دانشجویان سهمیه ای می داند و اعتقاد دارد برای ورود به این رشته باید به قدر لازم زحمت كشید و سطح علمی مناسبی داشت، اختصاص سهمیه به رشته هایی كه فارغ التحصیلان آن با سلامت مردم سروكار خواهند داشت امكان دارد سلامت جامعه را به خطر بیندازد. مسئولان وزارت بهداشت باید در مورد در رشته های پزشكی در این زمینه دقت و سختگیری بیشتری انجام دهند.
به گزارش آقای هویج به نقل از ایسنا، برخی از دانشجویان هم حاضر به گفتگو نشدند و معتقد بودند مسائلی كه از جانب دوستان و همكلاسی هایشان عنوان شد، به شكلی دغدغه آنها هم به حساب می آید، این دانشجویان ابراز امیدواری كردند مسئولان دانشگاه ها و مدیران عرصه آموزش پزشكی، بهداشت و درمان كشور در تربیت نسلی كه با سلامت جامعه سروكار دارد و به شكلی آینده ساز سلامت در جامعه است، دقت نظر داشته باشند و مسائل و مشكلات دانشگاه ها را با وسواس بیشتری پیگیری كنند تا شرایط را برای دانشجویان این رشته بگونه ای فراهم نمایند كه دغدغه هایی مثل آینده شغلی و از دست رفتن فرصت ها را نداشته باشند و هر دانشجو متناسب با تلاش هایش به نتیجه مطلوب برسد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب